WRYYYYYYYYYYYYY!

Dinin

"Szlag by nas wszystkich bez niego trafił. Jeżeli nie wykończyłby nas mroźny oddech Auril to wyręczyłyby ją nasze puste żołądki. Mamy sporo szczęścia, że zdecydował się z nami wyruszyć.

Tylko wciąż nie rozumiem co go do tej tundry ciągnie."

Brumag, najedzony i ogrzany

Indus

"Niewątpliwie jest to postać, która jest nam potrzebna i nie możemy dopuścić do tego by miał zginąć. Kolejny raz przewodniczył nam do kolejnego miejsca, znajdując wszystko czego nam było potrzeba."
Czując, że bez Vonavina nigdzie się nie dotrze

Ghostwalker

"Ciekawe, dlaczego tak często zdaje się na los? Może znudziło go już podejmowanie decyzji? Albo uznał, że i tak nie ma to znaczenia?"

- Andy, obserwując monetę elfa

Onion

"Wspaniałe futro, że też udało im się upolować taki okaz"
- Hallardir Stormheart, przywódca Caer Dinevak

"Hm. Prosty, rzeczowy i szuka korzyści w wykonaniu zadania."
- Khanatar - ochroniarz karawany, krótka obserwacja Vonavina

God himself

"Wybić yeti... nawet nie próbowali dowiedzieć się co i jak, parę kudłatych łbów się pojawi i postraszy zębami, a ci nogi za pas. Dobra, ktoś w tym mieście musi wiedzieć coś więcej o yeti..."
- Vonavin zagubiony w obcym mieście

Indus

"Dość szybko zdecydował się by zamiast zbroi z futra przerobić ją na złoto."
- Słysząc deklarację elfa

"Ciekawe co ma wpływ na niego, że w karczmie postanowił rozpocząć rozmowę ze zwierzęciem. A kolejne to czy potrafi zrozumieć zwierzęta?"
- Zerkając ukradkiem na Vonavina

Cup-A-Tea

"Znowu swoje decyzje uzależnia od rzutu monetą, jakby nie pomysłu co ma dalej z sobą zrobić. Jak to mawiała dr Zuckerbaum, "każdy elf z wiekiem dziwaczeje, dlatego elfi magowie są tak nieprzewidywalni". W prawdzie Vonavin daleki jest od kontrolowania mocy, ale już wydaje się nieco dziwny"

Albert, ateista-rasista

Dinin

"Nie jestem do końca pewien do kogo on się modli ale to, jak podejmuje decyzje godne jest najbardziej oddanego sługi Tymory."

Brumag i religioznawstwo

Cup-A-Tea

"Absolutnie gubi się w miejskim środowisku...Nawet ja bym nie udał się do Naprężonego Łuku po kupno broni. Dopiero miałby problem z odnalezieniem się w Mithrilowych Halach, zwłaszcza przy określaniu pory dnia..."

Albert, rozbawiony elfimi opowieściami

Ghostwalker

"Nie wierzę, środowisko miejskie powoduje u niego takie zachowania, jakie przejawialiśmy w dziczy. Zaraz ucieknie do lasu..."

- Andy, oglądając zagubionego elfa

Indus

"Tak więc teraz już wiemy, że nasz elf woli przebywać wśród dziczy niżeli w miejskim zgiełku. Przy tym chociaż podał nam jakieś informacje o tych yetich i pokazał, że jego strzały mogą nieść ze sobą znacznie więcej."
- Po historii elfa i pokazie w bitwie

God himself

"Miasto... miriady stworzeń biegających bez sensu po martwych ulicach. Wszędzie kamień i zarżnięte drewno. Jedni żyją z wykorzystywania wewnętrznych, dziwacznych układów tego miejskiego tworu. Inni niszczą ten pokrętny układ ciągnąc korzyści z działań po za ustalonym prawem. No i jeszcze jedni, którym płaci się by tych drugich pilnowali, podczas kiedy sami stawają się ponad zasadami... Jak i po co to wszystko funkcjonuje nie wiem... no i te nie jednoznaczne oznaczenia..."
- Vonavin zagubiony w miejskiej dżungli

Dinin

"Coś mu miasto nie służy. Prawie jak nam tundra. Tylko zagrożenia inne tu i tam.Chociaż tak sobie myślę, lepiej przypadkiem wejść do bordla szukając fachowców od łuków niźli w sercu lodowej pustyni sraczki dostać"

Brumag

Onion

"Z zrozumieniem spoglądał na znaki zostawione tutaj przez traperów, tropicieli i druidów. Potrafi się wsłuchać w brzmienia natury i wygląda jakby spędził całe życie na Północy... Tylko skąd przybył?"
- Inrael, elfi druid z Kuldahar spotkany w tajdze

Cup-A-Tea

"Nie rozumiem. Jeśli wyruszyliśmy z zamiarem zbadana wieży, to do cholery nie będziemy zawracać bo jakiś spiczastouchy drzewolub postraszył nas miejscowym magiem. Phi też mi coś!"

Albert, o elfim braku konsekwencji.

Ghostwalker

"Z każdym polowaniem udowadnia, że w sumie ta Północ to nie tylko śniegi, lód i pustka."

- Ander, podczas kolacji

Indus

"Po raz kolejny jego znajomość terenu i umiejętność czytania znaków, dała nam dobre schronienie jak i nowe towarzystwo."

- Rozmyślania przy ognisku

God himself

Nie rozumiem... Po co ładować się do wieży zamieszkanej przez kogoś, kto wyraźnie nie chce gości? Wieża miała być opuszczona. Nie jest. Sytuacja się zmieniła, może jednak zamiast sztywno ładować się we wszystko, może się trochę dostosujemy do sytuacji? To ledwo parę dni straty.
- Vonavin o dalszych planach podróży

Cup-A-Tea

"Uwagi elfa uświadomiły mnie, że zapominam o takim pojęciu jak praca zespołowa. Faktycznie współpraca z Anderem przy transmutacyjnej mgle to pomysł Vonavina...Echh, na studiach nigdy nie przepadałem za pracą w zespole, zresztą jak wszyscy magowie."

Albert, o elfich pomysłach

Dinin

"Pewnie, kiepski z niego kompan do flaszki. Pogadać też nie bardzo jest o czym. Ale nie ma innej osoby, przy której wolałbym się zgubić pośrodku niczego.

Gdyby tylko z nim w ogóle dało się zgubić"

Brumag

Ghostwalker

"Lubię ten jego instynkt przetrwania. Dosłownie. Nie boi się dostosować do nowej sytuacji.
Gorzej, że kiedyś najdzie go chandra i rzuci monetą, czy zostawiać nas w dziczy czy iść dalej. Chyba czas nauczyć się odróżniać jadalne gatunki śniegu od niejadalnych."
-Ander, optymista

Indus

"Miałeś obawy, nie mówię, że nie słuszne, jednak wyszło, że były one niepotrzebne. Czasem trzeba podejmować ryzyko."

- Merash odnośnie obaw Vonavina

Onion

"Te ślady wyglądają jakby prowadził ich ktoś bardzo dobrze wyszkolony i znający tego typu teren. Jednakże niektórych rzeczy nie idzie zamaskować nawet w takiej pogodzie"
- orczy zwiadowca oglądający tropy - m.in. ciężkozbrojnych i muła

God himself

Coraz częściej działamy jak drużyna. To dobrze, popieram. Tylko co się dzieje że to ja wychodzę z tymi pomysłami? Jeszcze trochę i zapomnę jak sobie poradzić samemu. Dobra, skoro tu mnie zagnało, to musi stać za tym jakiś plan, w końcu wszyscy jesteśmy samotnymi wędrowcami, po prostu idziemy razem.
-Vonavin

Cup-A-Tea

"Dziwny światopogląd, z jednej strony naturalnie, że głodny zwierz poluje na człowieka, a z drugiej chce ratować pyszałkowatego dźina, który dał się podejść podpisując niekorzystną umowę. Nie spodziewałem po nim takiego umiłowania cudzej wolności."

Albet, zadziwony elfim poczuciem sprawiedliwości